Verzekeraars

Een verzekeringsmaatschappij is een bedrijf dat tegen betaling financiële risico’s afdekt. De meeste mensen hebben in hun leven behoefte aan financiële zekerheid. Ze willen zichzelf, en eventueel hun gezin, beschermen tegen de financiële gevolgen van gebeurtenissen die zich kunnen voordoen. Het kan zijn dat iemand te maken krijgt met een schade waarna hij plotseling een geldbedrag nodig heeft, of iemand wil op een bepaald moment het geldbedrag in zijn leven. Verzekeraars spelen hierbij een belangrijke rol. Overigens bieden veel verzekeraars behalve verzekeringsproducten ook bancaire producten aan, zoals bijvoorbeeld leen en spaarproducten.

Verzekeraars kennen in het algemeen de volgende activiteiten:

Het afdekken van risico’s
De verzekeraar verschaft zoals gezegd mensen financiële zekerheid door het overnemen van hun risico’s. Mensen betalen een bedrag aan de verzekeraar en krijgen daar zekerheid voor terug. De verzekeraar beheert het betaalde geld en keert een bedrag uit in het geval van schade, diefstal, overlijden en dergelijke.

Transformatie

Omdat verzekeraars premies ontvangen voor het overnemen van hun risico’s ontvangen zij van alle klanten tezamen grote bedragen. Het geld dat in de vorm van premies is aangetrokken, word de verzekeraars op de vermogensmarkt uitgezet. Verzekeraars beleggen hun geld onder meer in aandelen en onroerend goed. Verzekeraars verstrekken ook hypothecaire leningen.
Transformatie is voor verzekeraars een afgeleide functie van het afdekken van risico’s.
Verzekeraars en pensioenfondsen zijn uit het hoofd van de afgeleide transformatiefunctie institutionele beleggers.

Risico’s voor verzekeraars

Voor verzekeraars zijn er twee belangrijke risico’s die samenhangen met de eerdergenoemde activiteiten:
Het risico dat er minder aan premies is ontvangen dan er moet worden uitgekeerd.
Het is van belang dat een verzekeraar kan uitkeren in geval van schade zonder zelf in financiele problemen te komen. Een verzekeraar moet de risico’s dus goed inschatten. Het kan voorkomen dat een verzekeraar het risico van een bepaalde verzekering te groot vindt. Een oplossing voor zo’n geval is risicospreiding. Een verzekeraar besluit besluit dan om het risico niet alleen te dragen. Er zijn verschillende mogelijkheden om tot risicospreiding over te gaan:

Co-assurantie

Bij co-assurantie neemt een aantal verzekeraars een percentage van de verzekering voor haar rekening. Iedere verzekering tekent dan voor een stukje van de verzekering. Dit gebeurt vaak als het verzekerde bedrag erg bedrag erg hoog is. Co-assurantie komt meestal op de zogenaamde verzekeringsbeurs tot stand.

Pool

Ook bij vorming van een zogenaamde pool, een zelfstandige verzekeringsmaatschappij, wordt het risico gespreid over meerdere verzekeraars. Er wordt een pool gevormd bij zeer specifieke risico’s waarbij de gevolgen van een eventuele schade zeer omvangrijk zijn. Voorbeelden van een pool zijn de atoompool en de milieupool. Of Rialto, de pool voor zware risico’s van motorrijtuigen of brand. Het verlies of de winst uit de verzekeringen in de pool wordt verdeeld over de deelnemende verzekeraars.

Herverzekeren

Een vorm van risicospreiding die ook veel vorm komt is herverzekeren. Hierbij verzekert de verzekeraar een deel van het risico bij andere verzekeraars. De risico’s worden dan ondergebracht bij speciale herverzekeraars, die internationaal opereren.

Het beleggingsrisico

Zoals genoemd zijn verzekeraars institutionele beleggers. Om aan de verplichtingen jegens de verzekerden te kunnen voldoen worden de premie-inkomsten belegd. Dit beleggen gebeurt natuurlijk met als doel het vermogen te laten groeien, maar er is een risico aan verbonden. Als een verzekeraar bijvoorbeeld de premie-inkomsten heeft gebruikt om aandelen te kopen, kunnen deze aandelen na verloop van tijd in waarden dalen. Nij verkoop van de aandelen heeft een verzekeraar in dat geval verlies geleden.

Verzekeraars en de verzekeringsbranche

De interne organisatie van verzekeraars kan op verschillende manieren zijn ingevuld. Bij een marktgerichte benadering is er een indeling naar klantsegmenten. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld een afdeling particulieren, een afdeling waar men het midden en klein bedrijf bedient en een afdeling waar de grote bedrijven terecht kunnen.
Bij een productgerichte benadering zijn er afdelingen per product soort, bijvoorbeeld een afdeling voor pensioenen, een afdeling voor rechtsbijstandverzekeringen, etc.

De meeste verzekeraars bieden allerlei verzekeringen aan. Verzekeraars zijn volgens de wet verplicht om hun schades en levensactiviteiten in verschillende bedrijven onder te brengen. Dit heeft de wetgever zo bepaald omdat er een risico is dat de schadeverzekeraar failliet kan gaan door bijvoorbeeld onverwachts veel schade-uitkeringen. In dit geval mogen de uitkeringen uit levensverzekeringen niet in gevaar komen. De splitsing van de activiteiten van verzekeraar in verschillende bedrijven dient ter bescherming van de consument.

Verzekeraars kunnen de volgende juridische organisatievormen hebben:
Naamloze vennootschap
Onderlinge waarborgmaatschappij